وحشیانه ترین سرکوب معترضان در تاریخ معاصر: بمباران مردم و کشتار

عصرایران - از زمانی که قیام های عربی در چند کشور آفریقا و خاورمیانه آغاز شده ، وحشیانه ترین سرکوب ها در کشور لیبی صورت گرفته است و این در حالی است که حکومت سرهنگ معمر قذافی بیش از بقیه داعیه دار حکومت مردمی بود به گونه ای که این حکومت ، رژیم سیاسی خود را برتر از "جمهوری" به کلمه "جماهیریه" نامگذاری کرده است. قذافی همچنین برای مردمی تر جلوه دادن حکومتش ، نام وزارت از برای وزارتخانه های دولتی حذف کرده و آنها را کمیته های مردمی نامیده است ، مانند کمیته مردمی امور خارجه و ...!

در لیبی مردم نه تنها در نبرد رو در رو بلکه توسط بمب افکن ها و بالگردهای نظامی هدف قرار گرفتند. دوشنبه شب ،  شبکه های تلویزیونی عربی خبر دادند که یک اتفاق بی سابقه در سرکوب قیام های مردمی در جهان رخ داده است: بمب افکن های ارتش قذافی ، به مردم معترض حمله کردند و آنان در در پایتخت بمباران نمودند و بدین ترتیب یک حمام خون واقعی در این شهر به راه انداختند.
مزدوران دیکتاتور دیوانه ، همچنین مردم را با موشک های آر . پی . جی ، راکت و  گلوله های  ضدهوایی مورد هدف قرار دادند. نکته قابل توجه این که شاهدان عینی خبر داده اند که تعداد قابل توجه مهاجمان به مردم ، اتباع غیر لیبیایی مانند چادی ها هستند که بعضا به دست مردم نیز گرفتار شده اند.

ادامه مطلب

در این میان ، تعدادی از ارتشیان ، از تیراندازی به سمت مردم امتناع کردند که بلافاصله توسط جوخه های ویژه ، اعدام شدند . یک منبع پزشکی در طرابلس تایید کرده که اجساد 13 نظامی اعدام شده را مشاهده کرده است.

در این حال خلبانان دو جنگنده و دو بالگرد نظامی لیبی که ماموریت داشتند مردم را قتل عام کنند ، به جای کشتار معترضین بی گناه ، به کشور کوچک مالت پناهنده شدند.

هر چند تمام راههای ارتباطی در طرابلس قطع است اما منابع اطلاعاتی معدود باقی مانده خبر می دهند که در پایان روز پنجم قیام ، دستکم 519 نفر کشته ، 3980 مجروح و 1500 نفر ناپدید شده اند که در نوع خود یک رکورد غم انگیز در قلع و قمع مردم آن هم توسط حکومتی است که در بین تمام دولت های عربی بیشترین ادعای مردمی بودن را داشت! چند تن از ناپدید شدگان ؛ خبرنگارانی هستند که در تماس با الجزیره ، اخبار قیام مردم را مخابره می کردند.

همچنین به دلیل حجم انبوه پارازیت های ارسالی بر روی الجزیره ، این شبکه از روی فرستنده های ماهواره ای عرب ست و نیل ست حذف شده است.

در همین حال ، سیف الاسلام قذافی (همتای جمال مبارک مصری!) به جای پدرش با مردم سخن گفت و کوشید از سیاست چماق و هویچ در برابر مردم استفاده کند.

قدافی پسر در سخنان خود بر 5 محور تاکید کرد:

تهدید مردم: اگر مردم همچنان به اعتراضات ادامه دهند ، حمام خون راه می افتد . ارتش لیبی قوی است و طرفداران قذافی تا آخرین قطره خون از رژیم حمایت می کنند. وی با قساوت تمام گفت که اگر مردم امروز برای تعداد اندکی کشته شده عزاداری می کنند ، اگر به اعتراضات خود ادامه دهند به زودی مجبور خواهند شد برای تعداد بیشتری گریه کنند.

تعریف از پدر: معمر قذافی مانند بن علی و مبارک نیست که عرصه را ترک کند. او یک رهبر مردمی با خیل انبوه طرفداران است.

تحقیر معترضان: فقط تعداد اندکی از معترضان دارای انگیره های سیاسی یا اسلامی هستند و الباقی همه شان معتاد و اوباش و زندانی فراری هستند.

دست های خارجی: بیگانگان و رسانه های آنان مانند الجزیره و بی بی سی در این حوادث دست دارند و بزرگنمایی می کنند.

تطمیع مردم: قوانینی تصویب خواهیم کرد که حقوق مدنی مردم و آزادی مطبوعات را تضمین کند ، همچنین به جوانان وام می دهیم که بروند برای خودشان خانه بخرند.

با این حال و برغم کشتار بی سابقه مردم توسط ارتش و عوامل رژیم قذافی ، مردم لیبی بر دامنه قیام افزوده اند به گونه ای که تا این لحظه شهرهای سرت ، بیضا و بنغازی به دست مردم افتاد و شهر بنغازی هم پس از یک جنگ خونین و تمام عیار توسط مردم فتح شد و کنترل این شهر مهم و استراتژیک هم اکنون در دست مردم است.
 بنغازی دومین شهر بزرگ لیبی است و جایگاه آن مانند شهر استانبول در ترکیه است که هر چند پایتخت نیست ولی شهری دارای ثقل سیاسی و اقتصادی به شمار می رود.

رژیم قذافی تهدید کرده که تا چند ساعت آینده با تمام قوا به این شهرها حمله خواهد کرد تا دوباره آنها را اشغال کند.
مردم در طرابلس ، با حمله به مقرهای پلیس ، رادیو و تلویزیون ساختمان دولت و پارلمان ، آنها را به آتش کشیدند.

 همچنین خبرها از گسترش اعتراضات مردمی در شهر نفتی راس لانوف در لیبی حکایت دارد.

در همین حال سفرا یا سایر دیپلمات های لیبی در نقاط مختلف مانند سازمان ملل ، سوئد ، هند ، چین ، انگلیس اندونری ، لهستان و ... در اعتراض به جنایات شرم آور قدافی ، از سمت های خود استعفا کردند.

سران قبائل لیبی هم به نفع معترضین بیانیه داده و بر حمایت خود از معترضین تاکید کرده اند.

دبیرخانه اتحادیه عرب نیز بدون نام بردن از کشور خاصی از حاکمان عرب خواست علیه مردم خشونت به خرج ندهند و خویشتندار باشند.  کشورهای غربی و آسیایی نیز تا لحظه نگارش این گزارش عکی العمل خاصی در برابر جنایات جنگی قذافی از خود نشان نداده اند.
وزیر خارجه انگلیس نیز مدعی شد که قدافی در مسیر ونزوئلاست اما دولت ونزوئلا اعلام کرد که منتظر رهبر لیبی نیست.

با وضعیت جنگی موجود در لیبی که مردم و بخش های از ارتش و پلیس در یک سو و قذافی و نظامیان وفادار به او در سمت دیگر هستند ، هر کدام از طرفین چاره ای جز پیروزی ندارند چه آن که در صورت پیروزی قدافی ، یک تسویه حساب گسترده ، خونین و وحشتناک در این کشور شش میلیون نفری راه خواهد افتاد و اگر مردم بر دیکتاتور پیروز شوند راهی جز فرار یا محاکمه مردمی پیش روی قذافی نخواهد بود ، هر چند که با جنایاتی که در این چند روز مرتکب شده ، هر کجای دنیا هم که برود باید به عنوان جنایتکار جنگی محاکمه شود.

معمر قذافی 42 سال است که بر لیبی حکومت می کند. در این سال ها ، 45 هزار نفر از مخالفان حکومت وی کشته یا ناپدید شده اند.
همچنین امام موسی صدر ، رهبر ایرانی شیعیان لبنان نیز توسط سازمان اطلاعاتی لیبی در سفر به این کشور ربوده شده است و از سرنوشت وی اطلاعی در دست نیست.

اینک جامعه جهانی در خصوص لیبی ، نه با تقابل معمول مردم و حکومت ها که با یک جنایت و کشتار جمعی مواجه است .